Sporen in het zand

 Het zou de titel van een spannend boek kunnen zijn.

 Bij mij zijn het de modeltramsporen.

In de afgelopen weken is hard doorgewerkt om de tramsporen "in het zand" te leggen. Dat ging als volgt:

Ik had nog een mengsel van van gezeefd echt zand en Koemo Steinmehl. Dat had ik gebruikt in de losweg van Filisur op mijn RhB modelbaan. Ik heb dat mengsel nu tussen de dwarsliggers en tussen de  rails en het opvul-karton aangebracht om voldoende hoogte te krijgen. Die hoogte is nodig want de structuurverf van Vallejo is geen vulmiddel.

Zand-Steinmehl mengsel tussen de dwarsliggers als vulmiddel.

Daarop is heel voorzichtig het Vallejo Diorama FX mengsel aangebracht, zie Pagina proefstuk. Het is niet met een kwastje te verven. Het lijkt het meest op een mengsel van dikke structuurverf en lijm. Maar het is te verdunnen met water! Ik kon de stroperige massa het het beste in dotjes aanbrengen en met een nat kwastje op de plek "duwen". Op de volgende foto is te zien dat in de buitenboog het "zand" nog niet vlak genoeg is. Daar komt dus nog wat bij. Maar over het algemeen ben ik er wel tevreden over. De zandstructuur oogt goed. Op grote oppervlaktes breng je de Vallejo-prut aan met een plamuurmes.

Tram bij de instaphalte.

Op de perrons staan de halteborden van Artitec, jammer genoeg zijn alleen bushalte borden te krijgen. De instaphalte heeft een Artitec abri gekregen met panelen geschilderd in de kleur Ral 6002. Ook alle afvalbakken kregen die kleur.

Tram nadert de uitstaphalte.

De wissels krijgen nog nabootsingen van wisselsteller-afdekkingen tussen de wisseltongen.

De onderste delen van de bovenleidingmasten staan al muurvast in het zand.

In de keerlus komen iets lagere masten voor de rijdraad in een enkelvoudige tramophanging.

Volgende winter komt de rijdraad, hier in kettingophanging.

Hiermee is mijn winterwerk gereed. Ik zal wel wat door blijven prutsen aan bovenleidingmasten en aan de trammetjes. Maar dat kan ontspannen aan het bureau.

Het grote werk aan een model(tram)baan in een woonkamer is niet makkelijk. Het voortdurend opruimen en heel voorzichtig omgaan met verf e.d. is misschien wel mijn werkstijl, maar het kost veel inspanning en tijd. Maar nu staat er al iets leuks en dat wordt ook door Liesbeth gewaardeerd!

Tot later, Jan